Dua bir yakarıştır. Zayıftan güçlüye, zelilden azize, küçükten büyüğe bir yöneliş, arzlardan semalar ötesine bir arz halidir. Gönülden, gönüller sahibine bir iç çöküş; içten semalar ötesine beyaz bir dilekçedir. Dua eden, yöneldiği kapının büyüklüğüne göre küçüklüğünü idrak ederek tevazu ve mahviyet içinde, talep ettiği şeyin kendisine verileceği inancıyla yakarışa geçince, bütün benliğiyle kendisini manevi bir atmosferde bulur. Bu inanç ve ruh hali içerisinde Rabbi’ne yönelen kul, beklentilerine kavuşma yolunda ilk adımı attığı gibi, korktuğu şeylere karşı da kendini emniyet almış olur.
Dualar bir ibadet biçimidir. Efendimiz (SAV) mübarek beyanlarıyla bildirdiği gibi, ibadetin özü, direği ve en önemli dayanağıdır. Bu nedenle kul, yaptığı dualar ile Rab’ine yakınlık kurar ve yakarışlarıyla kendisini O’nun engin rahmet deryasına salmış olur.
Bu makaleyle ilgili geri bildirim gönderin.